Doelenaars
Schotschrift
wij dekten de tafels met gastvrijheid
als er weer een boot met stadskinderen
meerde, boorden de raketten op weg naar
“A” in de grond. hadden wij ze maar laten
uitrazen. wij openden de sluizen, zagen
onze bedden door de polders drijven
toen het water jullie aan de lippen stond.
lieten wij je maar als katten verdrinken.
wij zijn proefkonijn voor de kerncentrale.
jullie maaien ons het gras voor de voeten.
onze akkers op de linkeroever voor lood
verkocht, zilverlingen rollen op de rechter-.
jullie hebben enkel onze doden gespaard,
hun zwijgen als instemming aangerekend,
ons protest niet in dank aanvaard. de “A”
van dAnkbaarheid is niet die van Antwerpen.
Mark Meekers – Dorpsdichter Doel
Prachtig gedicht en helemaal waar, maar waarom de doodstrijd van Doel zo lang rekken? iedereen weet toch dat Doel als leefgemeenschap al lang niet meer bestaat! Ik was ook Doelenaar maar keer er node terug om het graf van vader te bezoeken.
Eduard Van Mieghem
november 11, 2009 at 11:03 am
Knap!
MJ
november 13, 2009 at 1:07 pm